ทริปเปลี่ยนชีวิต ปั่นจักรยาน 7,000 ไมล์ข้ามทวีปอเมริกาสู่ Patagonia

Jedidiah Jenkins หนุ่มชาวอเมริกันผู้ซึ่งเพิ่งอายุครบ 30 ปี ตัดสินใจครั้งใหญ่เพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา ด้วยการลาออกจากงานที่เขารัก เพื่อ ปั่นจักรยาน ออกเดินทางจากรัฐโอเรกอน สหรัฐอเมริกา ล่องใต้ 7,000 ไมล์ลงสู่เพตาโกเนีย ดินแดนปลายสุดของทวีปอเมริกาใต้

เขาใช้เวลาในเดินทางทั้งหมด 17 เดือน ซึ่งช่วงหนึ่งในนั้น Kenny Laubbacher เพื่อนของเขาได้ขอเดินทางตามไป เพื่อถ่ายทำวิดีโอตัวนี้ และถามเขาว่า ทำไมเขาถึงต้องออกเดินทาง

Jeddidiah ตอบว่า..

ผมได้เจอผู้ใหญ่หลายคน ทั้งปู่ย่าตายาย และ คุณครูที่เคยพูดกับผมว่า “ชีวิตฉันผ่านไปเร็วมากเลย เมื่อวานนี้ฉันยังอายุ 19 อยู่เลย ไม่รู้เวลาเหล่านั้นหายไปไหน พริบตาเดียวฉันก็อายุ 80 แล้ว” ซึ่งผมก็เอามาคิด แล้วก็ได้แต่รู้สึกว่ามันช่างเป็นการ “ใช้ชีวิต” ที่แปลกเหลือเกิน

ย้อนไปสมัยอยู่แคลิฟอร์เนีย ผมเกิดความ “กลัวกิจวัตรประจำวัน” ในช่วงอายุ 30 ของผม ว่าผมจะปล่อยให้เวลา 10 ปีข้างหน้าผ่านไปแบบไม่รู้ตัว ผมจึงสัญญากับตัวเองว่า ผมจะทำอะไรบางอย่างที่แตกต่างออกไปอย่างมาก ผมจะทำอะไรบางอย่างที่ผมโคตรกลัว เพื่อดูว่ามันจะเปลี่ยนเคมีในสมองผมได้หรือเปล่า

ผมใช้ชีวิตบนจักรยานมาได้ประมาณ 1 ปีแล้ว ผมปั่นออกมาจากโอเรกอน ล่องใต้มาเรื่อยๆ สู่อเมริกากลาง และ อเมริกาใต้ และผู้คนก็ถามผมว่า ทำไมผมถึงออกจากงาน ทำไมผมถึงมาทำแบบนี้ และคำตอบของผมคือ..

“กิจวัตรประจำวัน คือ ศัตรูของกาลเวลา มันทำให้เวลาบินผ่านเราไป”

เมื่อตอนคุณเป็นเด็ก ทุกๆอย่างมันน่าทึ่งไปหมด ทุกอย่างใหม่ และสมองของคุณตื่นและเปิดอยู่เสมอ ทุกวินาทีที่ผ่านไปสมองคุณได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ได้รู้ว่าโลกทำงานอย่างไร กล้ามเนื้อทุกส่วนของสมองคุณถูกเปิดใช้งาน จนกระทั่งเมื่อคุณโตขึ้น และสมองของคุณเรียนรู้และจดจำ “รูปแบบ” ความเป็นไปของโลกได้แล้ว รู้ว่าเรียนจบเป็นยังไง รู้ว่าการหาเงินทำยังไง รู้ว่ากู้เงินผ่อนบ้านเป็นยังไง รู้ว่ามีลูกเป็นยังไง

ผมตื่นมาทุกเช้าขับรถไปทำงานแล้วก็รอเงินเดือนออก และเมื่อ “กิจวัตร” เหล่านี้ก่อตัวขึ้น สิ่งที่ได้หายไปคือ “ความตื่นตัว”

ผมคิดว่า “ความตะลึงพรึงเพริดกับโลกใบนี้” คือสิ่งที่ได้จากการเดินทาง มันทำให้สมองของเราได้ตื่นขึ้น เดินทางไปสู่ประเทศใหม่ๆอย่าง ปานามา และ โคลัมเบีย ที่ซึ่งผมเคยกลัวจากการข่าวที่เคยได้ยินมา และผมพบว่าเขาทุกลูกที่ผมข้ามมันงดงามอย่างน่าทึ่ง มันสุดยอดมาก! ผมไม่เคยรู้ว่าสมองผมจะได้รับการเปิดโลกได้ขนาดนี้

ผมอยากที่จะรับรู้ถึงทุกๆวันที่ผมมีชีวิตอยู่
ผมอยากจะอยู่ถึงอายุ 85 แล้วรู้สึกอ่อนล้า
เพราะว่าผมได้ “ใช้ชีวิต” และ “ตื่นอยู่เสมอ” ในทุกๆวัน
และผมคิดว่ามันคือหน้าที่ของการเป็น “ผู้ใหญ่”

เพราะเมื่อเราเป็นเด็ก เมื่อทุกอย่างใหม่ เราไม่ต้องทำอะไรก็ได้ตื่นตากับโลกนี้ แต่เมื่อเราเป็นผู้ใหญ่ มันกลายเป็น “ทางเลือก” เราเลือกการผจญภัยให้กับชีวิตของเราเอง ซึ่งมันไม่เกี่ยวอะไรกับจักรยาน มันเกี่ยวกับการออกไปเจออย่างอื่นนอกกิจวัตรประจำวัน ซึ่งมันจะเป็นอะไรก็ได้ และนั่นคือสิ่งที่ผมกำลังทำ

เพราะผมไม่อยากให้วันเวลาเป็นตัวควบคุมผม
ผมไม่อยากให้ปฏิทิน มาเป็นนายผม
ผมอยากจะควบคุมวันเวลาของผม
ผมอยากจะเลือกการผจญภัยที่อยากจะไป
และผมอยากเลือกที่จะมีจิตวิญญาณที่ตื่นรู้
ที่จะทำให้ 100 ปีบนโลกใบนี้ ยาวนานราวกับ 1,000 ปี
และนั่นคือเหตุผลทำไมผมออกเดินทางในทริป ปั่นจักรยาน ครั้งนี้

Source: Kenny Laubbacher (via Vimeo)