ปุปปับทัวร์ พุ่งตัวสู่ลาวเที่ยวงาน ‘แห่พระบาง’
ทริปนี้เริ่มมาจากโครงการของมหาลัย ที่จัดโครงการ Backpack to AEC ให้ทุนกลุ่มนักศึกษาไปเที่ยวประเทศเพื่อนบ้านกัน พอดีตอนนั้นกลุ่มรุ่นน้องผมได้ทุนนี้ ประจวบกับได้ข่าวว่าเมืองหลวงพระบางจะจัดงานใหญ่ประจำเมือง คืองาน ‘แห่พระบาง’ พระคู่บ้านคู่เมืองของที่นั่น ไปสู่พระราชวังแห่งใหม่ ซึ่งค่อนข้างเป็นงานที่หาดูยาก ทำให้เราตัดสินใจรีบเดินทางสู่ประเทศลาวแบบด่วนจัด เพราะงานกำลังจะเกิดขึ้นในอีก 2 วันข้างหน้า !!
พวกเราจะใช้เวลาเดินทาง 1 วันเต็ม จากกรุงเทพฯ สู่หลวงพระบาง เริ่มจากนั่งบัสไปอุดรซึ่งเป็นบ้านของรุ่นน้องกันก่อน จากนั้นก็ให้คุณพ่อของน้องขับรถกระบะไปส่งที่ด่านประเทศลาว แล้วรีบเดินทางต่อไปท่ารถที่เวียงจันทร์ เพราะรถทัวร์ที่จะไปหลวงพระบางนั้นมีรอบเดียวคือ 8:30 น. ซึ่งจะใช้เวลาเดินทางเฉลี่ย 12 ชั่วโมง นับเวลารวมตั้งแต่ออกจากกรุงเทพฯ มาเบ็ดเสร็จประมาณ 24 ชั่วโมง แต่ก็เพลินด้วยวิวธรรมชาติตลอดสองข้างทาง โดยเฉพาะช่วงระหว่างวังเวียงขึ้นหลวงพระบางที่ภูเขาสวยเป็นพิเศษ แล้วเราก็มาถึงหลวงพระบางกันตอน 21.00 น. พอดี
เช้าวันถัดมา คือวันงานเทศกาลแห่พระบาง ช่วงเช้าพวกเราออกมาเดินเที่ยวถ่ายรูปกันที่วัดเชียงทองก่อน แล้วจึงเดินวนไปรอขบวนแห่ และได้เจอชาวหลวงพระบางที่ออกมายืนริมถนน ถือธงชาติลาว (กับธงสีๆ อีกอันหนึ่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นธงเกี่ยวกับศาสนาหรือเปล่า) ยืนโบกรอกันเต็ม 2 ข้างทาง
การแห่พระบางจะมี 2 รอบ รอบแรกเขาจะแห่ไปรอบเมืองก่อน ส่วนอีกรอบจะเป็นการแห่เข้าพระราชวัง พ่อค้าชาวลาวหัวใสมีการถ่ายภาพพระบางแล้วปริ้นท์ขายกันตรงนั้นเลย (ขายดีมาก) พอแห่พระบางเสร็จเขาก็มีงานฉลองกันข้ามวันข้ามคืน ต่อเนื่อง 7 วัน โดยในพระราชวังมีการแสดงพื้นบ้านต่างๆ เช่น โขน รำ แหล่ ฯลฯ แบบแสงสีเสียงครบเครื่อง
รายละเอียดเล็กๆ ต่างๆ ในวัฒนธรรมของชาวลาวล้วนมีเสน่ห์น่าสนใจ พอได้มาสัมผัสแล้วจึงทำให้รู้สึกว่าเราไม่ค่อยรู้จักอะไรเกี่ยวกับลาวซักเท่าไหร่ ในขณะที่ชาวลาวรู้จักและเข้าใจประเทศไทยเป็นอย่างดี แม้แต่การจับจ่ายที่ลาวเรายังสามารถใช้เงินไทยได้เลยด้วยซ้ำ (แต่ทอนเป็นเงินลาวนะ)
หลังจากจบงานเราก็ไปเที่ยวกันต่อที่น้ำตกตาดกวางสี สิ่งที่ชอบมากของน้ำตกนี้คือมีเชือกให้โหนกระโดดน้ำ แต่ปัจจุบันเหมือนว่าทางการลาวนำออกไปแล้วเพื่อความปลอดภัย พอเล่นน้ำกระโดดน้ำกันจนหนำใจแล้ว ก็ขึ้นไปชมวิวมุมสูงของเมืองหลวงพระบางต่อกันที่พระธาตุพูสี จากนั้นเราก็เตรียมตัวเดินทางไปวังเวียงกันต่อ
ช่วง 2 คืนที่พักอยู่วังเวียงเราเช่ามอเตอร์ไซค์ขี่รอบเมืองกัน เพราะจุดท่องเที่ยวแต่ละที่ในวังเวียงอยู่ไม่ไกลกันมากยกเว้นช่วงเส้นทางที่ไปบลูลากูน แต่ทิวทัศน์ระหว่างทางแถวนั้นสวยมากๆใครที่ชอบถ่ายรูปน่าจะค่อนข้างเพลินทีเดียว ส่วนเรื่องอาหารการกิน ถ้าเบื่อร้านอาหารดักนักท่องเที่ยวก็สามารถไปหามื้ออร่อยราคาเป็นมิตรได้ที่ตลาดของวังเวียง ไม่ต้องไปกูเกิ้ลอ่านรีวิวอาหารให้เสียเวลา ถ้าอยากรู้ว่าตลาดอยู่ไหนก็ให้คนถิ่นชี้ช่องแล้วตามไปได้เลย
ช่วงที่เราอยู่วังเวียงเป็นช่วงฝนตกและหนาวมากๆ เราจึงไม่ได้ไปเล่นน้ำกันที่บลูลากูน พวกเราก็เลยไปซื้อทริปเดินขึ้นเขาเล็กๆ ไปดูวิวมุมสูงของวังเวียงแทน (ซึ่งเหนื่อยมากและไม่คุ้มเลย แต่ก็สนุกดีถ้าไปกับกลุ่มเพื่อนๆ)
ทริปนี้ค่อนข้างเป็นทริปเปิดโลกสำหรับพวกเรามาก เรียกว่าก่อนมากับหลังจากกลับให้ความรู้สึกแตกต่างกันโดนสิ้นเชิง ถ้ามีโอกาสก็อยากจะมาเที่ยวประเทศลาวอีกครั้ง
Story by Sharp Jaruwat P
ชื่อชาร์ปครับ ชอบถ่ายรูป แต่ไม่คิดว่าจะเลยเถิดจนมาทำ อาชีพช่างภาพในปัจจุบัน
